چگونه برای رشد آفتابگردان های چند ساله

جنس Helianthus شامل بسیاری از آفتابگردان سالانه، Helianthus annuus و همچنین چندین گونه چند ساله است که گیاهان بزرگ و گلدار را پرورش می دهند. این گلهای دیر رس است که در پایان تابستان و پاییز شکوفا می شود. گلهای گیاهی چند ساله کوچکتر از عموزاده سالیانه آنها هستند، اما غنی و طولانی هستند.

اینها گیاهان بسیار دشوار هستند، و گونه های بومی آن در همه جا از بوته ها به میوه ها می گذرد.

نام گیاه شناسی

Helianthus spp.

نام متداول:

آفتابگردان چندساله

منطقه خستگی

اکثر گونه ها از مناطق USDA Hardiness Zones 4 تا 8 به عنوان Hardy برچسب گذاری شده اند، اما بسیاری از آنها می توانند به قسمت های 3 و 9 کشش داشته باشند، هرچند که آنها ممکن است فصل به اندازه کافی بلند نباشند، در مناطق 3 تا 4.

قرار گرفتن در معرض آفتاب

Helianthus چند ساله بهترین رنگ را در آفتاب کامل می کند ، هرچند که آنها می توانند سایه جزئی داشته باشند. بدون حداقل 5 ساعت خورشید در روز، گیاهان تمایل دارند که پای چرک و فلاپ داشته باشند.

اندازه بالغ

ارتفاع از نظر گونه ها و شرایط رشد به شدت متفاوت است. Helianthus وجود دارد که فقط 2 تا 3 فوت می رسد.

قد بلند و دیگران که 10 فوت هستند. بیشتر آنها چسبندگی دارند، حدود 3 تا 4 فوت عرض دارند. با این حال، برخی از آنها توسط ریزوم ها گسترش می یابد و می توانند در باغ تهاجمی باشند.

دوره بلوم

این گلهای دیر رساله هستند که در انتهای تابستان به شکوفه می افتند و از پاییز شکوفا می شوند. شما به راحتی می توانید 8 تا 12 هفته گل از گیاهان خود دریافت کنید.

انواع پیشنهادی

برخي از آفتابگردان هاي مهم چند ساله عبارتند از ارقام Helianthus x multiflorus (گل آفتابگردان بسيار گلدار) كه متناوب ميان آفتابگردان سالم و آفتابگردان نازك ( Heliantus decapetalus ) مي باشد.

تنوع می تواند 10 فوت بلند قد :
(ارقام Taller گلهای بزرگتری ندارند و حتی در ارتفاع 10 فوت، گلها 3 تا 4 سانتیمتر هستند.)

ارقام برای خاک ضعیف:

پیشنهادات طراحی

از آنجایی که گلهای آفتابگردان چند ساله تا پایان فصل شکوفه نمی کنند، بهترین آنها در پشت مرز است.

خوشبختانه شاخ و برگ آنها سبز تیره سبز جذاب است و یک فویل خوب برای گل تابستان گل می دهد. هنگامی که در شکوفه، آنها با بسیاری از گل های فصل اواخر فصل، و همچنین با فصل دیر، جوراب های قرمز رنگ مانند چمن پر زرق و برق و چمن مرطوب بنفش. شاخ و برگ حساس و گل مانند گل طلایی و آستر و گیاهان سقوط بنفش مانند گلبرگ و جو Pye Weed نیز شرکای خوب.

گلهای آفتابگردان چند ساله سبزها را برداشتند و زنبورها و پروانه ها را جذب می کنند.

نکات رشد

خاک: Helianthus بسیار متداول ترین انواع خاک و طیف وسیعی از pH خاک است . آنها به یک خاک نسبتا غنی با مقدار زیادی مواد آلی نیاز دارند . اگر چه آنها به یک خاک خوب تخلیه نیاز دارند، اما خشکی را تحمل نمی کنند، پس آنها را آبدار نگه دارید.

کاشت: دانه های آفتابگردان چندساله را دشوار می سازد زیرا اکثر گونه های متداول رشد می کنند.

اما از زمانی که آنها سریع تولید می شوند، ساده ترین راه برای انتشار آنها این است که هر 2 تا 3 سال یکبار گیاهان موجود را تقسیم کنیم . شما می توانید Helianthus را در بهار یا پاییز بگذارید، اما یک کاشت بهار در پایان فصل به شما شکوفه می دهد.

Helianthus توسط rhizomes گسترش می یابد. فضای گیاهان خود را حداقل 2 تا 3 فوت از هم جدا، به طوری که آنها فضا برای رشد است.

تعمیر و نگهداری: Helianthus تعمیر و نگهداری نسبتا کم است. آنها باید در بهار بریزند و تنوع بیشتری نیاز به پاکسازی دارند و یا سقوط خواهند کرد. گیاهان نیاز به آب به طور منظم، برای رسیدن به ارتفاع بالغ خود و تنظیم شکوفه ها. اگر مواد آلی کافی در خاک خود ندارید، شما باید آنها را با یک کود متعادل در بهار و شاید دوباره در اواسط تابستان بخورید.

آفات و مشکلات

در اکثر موارد، آفتابگردان های چندساله بدون آفت است. آنها می توانند به کپک پودری مستعد باشند، اما به آنها مقدار زیادی از گردش هوا را کاهش می دهد. نگه داشتن توده ها هر دو سال یکبار نیز در جریان هوا در اطراف ساقه کمک خواهد کرد.