چرا جغدها پرندگان خاصی هستند؟
جغدها پرندگان متمایز هستند که به طور یکسان به پرندگان و غیر پرنده ها عادت می کنند، اما در مورد جغدها بسیار جالب هستند که تصورات ما، علاقه و حتی ادیان و خرافات ما را جذب می کند؟ یادگیری ویژگی های جغرافیایی منحصر به فردی که این پرندگان را برجسته می کند می تواند کمک به پرندگان را بهتر درک و قدردانی هر جغد که آنها می بینند.
انواع جغدها
در سراسر جهان حدود 225 گونه جغدها وجود دارد که بسته به نوع جمعیت و گونه های مختلف جغرافیایی طبقه بندی شده اند.
این پرندگان در بسیاری از شکل ها، اندازه ها و رنگ ها ظاهر می شوند، اما همه آنها مربوط و متعلق به یکی از دو طبقه بندی خانواده خانوادگی علمی است. جغدها Strigidae هستند جغدها معمولی یا جغد واقعی، و این خانواده شامل اکثریت گونه جغد. آنها پرنده های بسیار دست ساز هستند و دارای سر های بزرگ و دیسک های گرد و بیضی هستند. جغد Tytonidae ، و یا جغدها دایره ، به طور معمول به نظر می رسد پرتگاه و دیسک صورت قلب شکل، و شکل بدن خود را کمی بیشتر مخروطی و باریک تر از جغدها واقعی است. با این همه، صرف نظر از اینکه خانواده این پرندگان متعلق به آن هستند، آنها همیشه قادر به جذب علاقه پرندگان هستند.
جغرافیا جغد جغد
جغدها بسیار گسترده هستند و انواع مختلف جغد می توانند در سراسر جهان پیدا شوند، اما هیچکدام در قطب جنوب موجود نیستند. حتی در مناطقی که گونه های مختلف جغد را می توان در همان انواع محدوده ها و زیستگاه یافت، این پرندگان معمولا انحصاری و غیر معمول هستند.
در حالی که اکثر گونه های جغرافیایی جنگل ها و جنگل ها را ترجیح می دهند، این پرندگان را می توان در طیف گسترده ای از زیستگاه ها ، از مناطق باز مانند بیابان، تندرا و چمنزار ها به شهد ها و بوته ها یافت. برخی از گونه های جغد حتی به زندگی در مناطق حومه و شهری اقتباس شده اند، و به هرجای مرغداران اجازه می دهد تا به سوار شدن و اضافه کردن جغدها به لیست زندگی خود را .
مشخصات فیزیکی جغدها
جغدها دارای ویژگی های فیزیکی زیادی هستند که آنها را از سایر پرندگان متفاوت می سازد. درک این تفاوت های فیزیکی می تواند کمک به birders به راحتی تشخیص زمانی که آنها یک جغد را مشاهده کنید، و این اولین سرنخ لازم برای شناسایی جغد است .
- دیسک صورت : چهره جغد به طور واضح با ساختار دیسک مانند که لایحه و چشم را احاطه کرده است، شکل می گیرد. پرنده می تواند از عضلات صورت خود استفاده کند تا کمی شکل این دیسک و صدای قیف را به طور موثر به گوش هایش تغییر دهد، و موجب شد که شنوایی آن افزایش یابد. شکل دقیق و رنگ دیسک صورت یک علامت عالی برای شناسایی جغدها است.
- چشم های جلو : جغدها چشم ها را به جلو می اندازند که بینایی دوچشمی را با درک عمق بهبود یافته و توانایی قضاوت در فاصله ها به آنها می دهد . چشمان آنها بزرگ هستند و در جمجمه قفل می شوند، بدین معنا که جغد باید سر خود را به سمت چشمانش حرکت دهد - چشم ها نمی توانند مستقل بچرخند. جغدها می توانند سر خود را تا 270 درجه در جهت دید وسیع ببرند.
- طوفان گوش : طوفان های گوش پاهای بلندتری را در کنار سر می بینند که می توانند مثل گوش ها و شاخ ها شبیه باشند، هرچند که به هیچ وجه با شنیدن ارتباط ندارند. نه همه جغدها دارای جوجه های گوش هستند، اما اعتقاد بر این است که با استفاده از استحکام پرنده، می توان با استفاده از روش های گوناگونی برای ترکیب شدن با محیط زیست خود، با استتار پرنده کمک کرد. موقعیت طوفان نیز می تواند یک نوع ارتباط بین جغدها، به ویژه همسران باشد.
- شنیدن صدای بلند : در حالی که تمام پرندگان دارای حس های خوب هستند، جغدها به خصوص شنوایی حسی می توانند به آنها کمک کنند تا حشرات کوچکی را از فواصل دور حتی در نور ضعیف یا تاریکی کامل پیدا کنند. برخی از جغدها گوش خود را به صورت نامتقارن بر روی سر خود قرار می دهند، یک ترتیب که می تواند به آنها کمک کند تا سریع تر و دقیق تر موقعیت شکار را ترجیح دهند.
- ساختار پا : بسیاری از جغدها پاهای خود را برای کمک به عایق سازی و حفاظت جزئی از گزش ها یا خراش های شکار دستگیر می کنند. پرها روی پاها نیز مانند شلاقها کار می کنند و به تشخیص پرندگان کمک می کنند تا زمانی که شکار در دسترس آنهاست. انگشت های پا نیز منحصر به فرد هستند و پهلوی رو به جلو می تواند به عقب برگردد تا شکار را به طور موثرتری نگه دارد.
رفتار جغد
راه هایی که جادوگران رفتار می کنند نیز می توانند از هم جدا شوند. در حالی که جغدها مختلف رفتارهای مختلفی را که به بهترین وجه مناسب زیستگاه، شکار و نیازهای دیگر هستند، تکامل می بخشند، این نوع رفتارها همچنین می تواند سرنخ هایی برای پرندگان برای پیدا کردن، شناسایی و قدردانی از جغدها باشد.
- فعالیت دوره : بسیاری از جغدها شبنم و یا شبانه هستند ، به عنوان مخالف دیگر raptors که دقیقا روزانه است . جغدها حواس پرحرارت را به وجود آورده اند تا بتوانند به طور شگفت انگیزی در شرایط کم نور شکار کنند، یا در شب یا در دوران گرگ و میش. گاوها نیز اغلب فعال هستند زمانی که ماه روشن است.
- رژیم غذایی : جغدها گوشتخوار هستند و انواع مختلفی از حیوانات دیگر، از جمله جوندگان، حشرات، ماهی و پستانداران بزرگتر می خورند. با این حال، بسیاری از جغدها فاسد هستند، زیرا پرندگان آنها به عنوان شکار می خورند وقتی که جغدها معمولا شکار می شوند، فعال نیستند.
- گلوله ها : پس از غذا، جغدها، گلوله ها را پر می کنند که پر از پوسته های غلیظ، استخوان ها و دیگر مواد هستند که نمی توانند از طریق دستگاه گوارش خود عبور کنند. Ornithologists اغلب گلوله های جغد را برای مطالعه ترجیحات تغذیه ای و ترکیب رژیم غذایی پرندگان تشریح می کنند.
- پرواز : جغدها قادر به پرواز عملا در سکوت به علت حاشیه ای در لبه پیشانی از پرهای اولیه خود است که صدا را خفه می کند. بال خود را برای اندازه بدن خود وسیع و بزرگ می باشند تا به پرنده ها با حداقل تلاش برسند و همچنین باعث کاهش صدای پرواز می شود.
- صدای : تماس "کلام" کلاسیک تنها صدای صدا نیست. بسیاری از جغدها دارای طیف گسترده ای از صداهای آوازی هستند، از جمله صدای شلیک، سوت، صدای گریه، گریه و گریه. جغدها همچنین برای ارتباطات، بویژه هنگام تحریک، از اسکناس استفاده می کنند.
- تجاوز : بسیاری از جغدها بسیار سرزنده هستند، خصوصا در اطراف لانه های فعال. پرنده ها هنگام نزدیکی یک لانه جغد همیشه باید محتاط باشند، زیرا پرنده های والدین می توانند به هر چیزی حمله کنند و هرکسی ممکن است تهدیدی برای آنها در نظر بگیرد.
جغدها پرندگان منحصر به فرد و شگفت انگیز با بسیاری از ویژگی های تخصصی و رفتار است. پرنده هایی که این صفات را بهتر درک می کنند به راحتی می توانند جغدها را پیدا کنند، آنها را به درستی شناسایی و لذت بردن از آنچه که یک جغد جغد را می سازد.